Oh! Het poortje is open! Daar moet ik gebruik van maken! Klimmen maar…
Oeps, toch niet zo makkelijk. Gelukkig dat mama er nog is.
Dat houdt mij niet tegen! Verder klimmen, geen schrik!
Bijna boven, ik zie papa al staan.
Jawel hoor, ik ben boven geraakt. Daar hebben we wel geen fotootje van, want mama en papa waren te druk bezig met in hun handjes te klappen. Zie, zonder hulp van mama, maar wel met haar beschermende vleugels achter mij 🙂
Geen nood, er komt nog zeker een volgende keer voor meer fotootjes.