Author: Ilse

Vandaag was Charlotte’s tweede dag in de crèche. Ik was gewaarschuwd door andere moeders: “De tweede keer is gewoonlijk moeilijker dan de eerste keer. Ze weet dat je weg zal gaan”.

Dus ik met Charlotte en een klein hartje naar daar. Ik was meteen na haar ochtendslaapje (half 10 ‘s morgens) vertrokken, zodat ik haar ter plekke nog een flesje kon geven. Het eerste wat we zagen toen we arriveerden, waren alweer 2 ontroostbare babietjes. Gigi (Jaime), waar we al een aantal keer mee samen gespeeld hebben (haar ouders zijn ook fotografen). Het was Gigi’s 4e dag, maar ze was er nog altijd niet goed van. En dan Jess, zo oud als Charlotte, haar 1e dag, en die wou niet gaan slapen. Dus ik zet Charlie neer op de speelmat, tussen al dat gebleit, en ons mevrouwtje gaat gewoon vrolijk spelen. Kruipt naar de spiegel en begint naar zichzelf te lachen 🙂 “Amai die is hier op haar gemak” zei Lee, een van haar verzorgsters. Toen zei Miss Janne (de hoofdverzorgster) “Ja, zoals haar wil ik er wel 20”. Tijdens het flesje pakte ze me wel vast. Maar daarna ging ze vrolijk verder spelen. Keek zelfs niet op of om toen ik ‘dada’ zei!

Om half 3 ging ik haar ophalen. Miss Janne was nog bezig met haar te verversen en wederom vloog Charlie niet in m’n armen toen ze me hoorde! Volgens Janne had ze weer heel flink geweest. Maar 1 keertje gehuild, toen een ander kindje teveel rond haar kwam hangen en in haar weg zat. Toen ze die 2 uit elkaar gehaald hadden was alles weer ok. Ze had goed geslapen, goed gegeten (meer melk dan hier thuis!), flink gespeeld en goed wat pampertjes vuil gemaakt 😀

De verzorgsters noemen haar de ‘explorer’, omdat ze zo graag alles verkent, naar iedereen lacht en alles in het oog houdt! De meeste babietjes beginnen te huilen wanneer ze anderen horen huilen, maar Charlie kijkt en observeert en doet dan gewoon verder.

Eenmaal thuisgekomen was het een blij weerzien met haar vriendinnetje Mox…die hond krijgt dan wel een superdikke glimlach 😉

Zoals je ziet kruipt ze sinds gisteren beter op haar knietjes. En sneller ook!

Van al dat ‘exploren’ en kruipen worden kleine meisjes al snel heel erg moe. Toch nog snel een derde slaapje voor papa thuiskomt…

Ter vergelijking, op 14 december:
– woog ze 8,15 kg
– was ze 70 cm
– hoofdje meette 43 cm

Vandaag, op 10 januari:
– weegt ze 8.5 kg
– meet 72 cm
– heeft ze een hoofdomtrek van 44 cm

Wat een maand! Haar eerste tandje – en het tweede, derde en vierde zijn duidelijk op komst. Zelf kunnen zitten. Leren voorwaarts kruipen. In de handjes klappen. Ze probeert nu zichzelf nu overal aan recht te trekken. Wat is ze ongelooflijk sterk aan het worden. Met als resultaat dat er heel wat vet in spieren omgezet is: een babyrolletje minder rond elke hand en bil 🙁
Onze voorspelling is dat ze nog voor haar 1e verjaardag haar eerste stapje gaat zetten… Nu, we zeggen ook al vier maand dat de komende maand er een tandje gaat zijn dus ja, wie weet zitten we er weer compleet naast haha.
Al een geluk dat we deze maand de baby-gates geïnstalleerd hebben.

Ze eet nog steeds flink, vooral als ze het zelf in haar mond mag steken. Topfavoriet watermeloen en bosbesjes, liefst van al bevrozen in een ijsje 😉

Ze heeft ook haar stem gevonden en gilt/krijst de voorbije dagen non-stop, vooral bij het zien van andere kindjes, zelfs bij haar eigen pop. Ze breekt nog steeds graag af, maar probeert nu ook andere verbindingen: erop, erin, erover en erdoor. Net zoals met het in de handjes klappen, beseft ze dat bepaalde dingen in een bepaalde volgorde gebeuren: bvb als ze gedaan heeft met drinken, probeert ze de dop op het flesje te doen.

Ze probeert ook al wat kattekwaad uit te halen, haar reactie wanneer ik met een strenge stem ‘nee’ zeg? De grootste en liefste glimlach ooit. Die verleidingstactiek kent ze dus al. Elke keer verstop ik iets kleins in haar speelgoedtafeltje, en elke keer opnieuw gaat ze kijken wat erin zit 🙂 Buiten spelen met Moxie (arme Mox weet niet goed waar ze het heeft nu Charlotte haar kan beginnen volgen), houdt ze van praten, bladeren in boekjes en zelf kiekeboe spelen.

In de handjes klappen Hier lijkt ze toch echt hard op oma Kruipen… Ja, haar haar groeit snel nu! En zeveren maar 🙂

En wat heeft ze het weer voorbeeldig gedaan…

Ik ben haar pas na haar ochtendslaapje (en flesje) gaan afzetten, rond 10 uur waren we daar. We hebben samen nog een half uurtje gespeeld, wat vond ze het weer geweldig al dat nieuwe speelgoed voor haar alleen 😉 Ze keek amper op toen ik afscheid nam. Mama had het er heel wat moeilijker mee…
Om half 1 kreeg ik een update: ze had goed lunch gegeten (de groentjes gingen er even snel uit als in haha) en een heel flesje leeg en ze was opnieuw goed aan het spelen, maar begon toch wel wat moe te worden. We spraken af dat ik haar om 2 uur mocht komen oppikken. Zo gezegd, zo gedaan, vol verwachting stond mama daar aan de deur…en ZE SLIEP NOG. Uiteindelijk was ze wakker gebleven tot half 2 (was toen al 4,5u wakker, toch langer dan normaal). Mama stond klaar met open armen…maar die zocht ze toch niet meteen toen ze wakker werd. Eerst goed rekken, gapen, de verzorgster mocht haar pampertje nog vervangen etc. Ach ja, goed dat ze zich op haar gemak voelt ginds zeker 😉
“Zo kunnen we er wel 20 bijhouden” zeiden de verzorgsters. De twee andere baby’s die daar waren hadden er niet zo’n zonnige dag opzitten vrees ik. Benieuwd hoe het volgende vrijdag gaat gaan!