Vertrekkensklaar.
Met gemengde gevoelens weliswaar…
Niet alleen vanwege de buikgriep die me bijna compleet geveld heeft (letterlijk en figuurlijk), maar omdat afscheid nemen soms betekent dat je iemand moet laten gaan en er zijn zo een paar mensen die ik liever met me mee zou willen nemen. M’n 2 kleine neefjes zouden zelfs nog in de koffer passen ook….
Het is al even geleden dat ik nog iets gepost heb. Ondertussen hebben we vooral ingepakt, ingepakt, ingepakt, verhuisd, gekuist, uitgepakt en ingepakt. Ah ja, en tussendoor nog bovenvermeld (niet zo licht) buikgriep(je) – waardoor het een paar dagen terug nog onzeker leek of we wel zouden kunnen vertrekken! En waardoor ik ons eigen afscheidsfeestje gemist heb!! Dat maken we dan in juni hopelijk wel weer goed. Gelukkig waren het weekend daarvoor al eens gaan dansen in Gent (lees Kim haar relaas hier), dat was dan onze laatste shake op Belgische bodem.
Ah, en uiteindelijk hebben we 75 kilo naar Sydney gestuurd, de vlieger op. Dat komt nu donderdag zelfs al aan, leuk he, hebben we lekker snel onze eigen spulletjes…nu nog een appartement en een auto 😉
Wat zit erin? Onze fotokaders (gevuld met herinneringen), gezelschapspelletjes, een paar boeken, potten (nog deel vd uitzet vd mama van ilse), strijkijzer, senseo, handdoeken en kleren. Ahja en ook nog de 50 kilo die we zelf meenemen. Zeg nu zelf, 125 kilo da’s toch niks!
Tot in Sydney…
