balancing act

Het begon met zich een paar keer recht te trekken, en af en toe eens een handje los te laten. En dan twee handjes. En dan eventjes wiebelen. En maandag plots zag ik dat ze 2 keer vanuit hurk-stand helemaal rechtkwam – met haar benen nog heel wijd uit elkaar, een beetje als een sumo-worstelaar. Ik had jammer genoeg de tijd niet om een foto te nemen, want ze viel elke keer meteen op haar poep. Allez hop, dacht ik, dan misschien toch nog wat stapjes voor haar verjaardag.

Woensdagmorgen kon Bram het op video en foto vastleggen:

De hele dag woensdag en donderdag heeft ze zitten oefenen begot! En toen donderdagavond Andrea langskwam, liet ze meteen trots zien wat ze kon!!! Tegen dan kon ze al zeker 3 volle seconden balanceren. En ondertussen ook al de benen helemaal uitstrekken.

Vandaag in de creche heeft ze blijkbaar weer de hele dag zitten oefenen. Volgens miss Janne zit ze ook niet veraf meer van wandelen: nog een 2 weken volgens haar. Woooowie wat gaat dat snel ineens! Hier nog een filmpje van toen ze thuiskwam:

En en en en en en en…we hebben het niet op film, maar na haar badje was ze weer aan het oefenen. En toen heeft ze zelfs een stapje richting papa (en haar bal) gezet! Ze viel wel meteen daarna op haar knietjes. Maar dus…telt dat dan als een stapje?